Wieś w sąsiedztwie dwóch jezior. Osadnictwo w Mórce pojawiło się już w średniowieczu, o czym świadczy grodzisko na półwyspie mniejszego z móreckich jezior. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1351 i wspomina tutejszego komesa imieniem Michał. Kolejny dokument został wystawiony w 1371 przez Benedyktynów z Lubinia. Wspomina on z kolei dziedzica Mórki, Piotra z rodu Ostojów oraz plebana Mikołaja. Od XVI wieku majątek był w rękach Radzewskich, Cieleckich i Radońskich. Wieś Morka położona była w 1580 roku w powiecie kościańskim województwa poznańskiego. Od 1787 właścicielem był Franciszek Bojanowski, po jego potomkach Jan Nepomucen Kurnatowski herbu Łodzia. Do II wojny światowej majątek posiadali Czesław Czochron, Antoni Żółtowski oraz Roman Niedzielski.
źródło: https://pl.wikipedia.org
Pierwsza wzmianka o parafii pochodzi z 1371 roku. Kościół parafialny Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny pochodzi z 1. poł. XVII wieku. Jest drewniany o konstrukcji szkieletowej wypełnionej gliną, oszalowany, jednonawowy. Posiada stropy z fasetą. Łuk tęczowy koszowy wsparty jest na kolumnach toskańskich. Ołtarz główny drewniany, malowany, wczesnobarokowy pochodzi z końca XVII wieku. Dwa ołtarze boczne również drewniane, późnobarokowe pochodzą z 1791 roku. Chrzcielnica i ambona są drewniane, w stylu klasycystycznym. Drzwi z prezbiterium do zakrystii są żelazne z listwową kratownicą z XVII wieku. Do najstarszych części kościoła należy nawa z wielobocznie zamkniętym chórem oraz zakrystia, w której znajdują się sklepienia kolebkowe z lunetami z I połowy XVII w. Kościół posiada bramę –dzwonnicę z XIX wieku z dwoma dzwonami z 1612 roku.
źródło: http://www.morka.archpoznan.pl
CIEKAWOSTKA
Atrakcją wsi jest także grodzisko stożkowate znajdujące się na półwyspie jeziora Mórka Mała, późnośredniowieczne
Dodaj komentarz